MUCHAS GRACIAS POR SEGUIR NUESTRO BLOG

sábado, 8 de febrero de 2020

8 ANYS


Y otro año más. Le escribo a ella, a mi pieza TEA. Como siempre está en catalán, y como siempre, tenéis la traducción en castellano. PER MOLTS ANYS BITXO PETIT.

"No ens n'hem adonat. Amb la bogeria de la nostra carrera particular, no ho hem vist. I això que sempre estem junts, que sempre compartim taula, que cada dia ens diem bon dia i bona nit, tot i que va haver un temps que només ho somiava perquè la teva veu era muda per les paraules. Has crescut Arnau. T'has fet gran davant dels meus ulls. Avui fas 8 anys. I jo em sorprenc pensant on són tots aquests anys, què en queda de tot el que hem viscut. Amb certa enyorança, miro moltes vegades els àlbums de fotografies que des que vas néixer fins als quatre anys la iaia et feia amb tota la il·lusió del món. I molts cops sé segur quin dia i on et vaig fer aquesta o aquesta fotografia. I no ho puc evitar, se'm salten les llàgrimes, perquè voldria tornar a tenir-te petit, disfrutar-te molt més, donar-te més vidilla de la que t'hem donat... Però no pot ser. I en el fons, millor. Perquè ara que ets un nen gran i amb veu compartim moments únics. M'agrada el teu sentit de l'humor, tan senzill i alhora tan ocurrent. M'agrada veure com per fi reconeixes i saps anomenar animals, menjar o peces de roba. M'agrada comprovar que aquella por que em persegueix, aquella por de no farà, no aconseguirà, no dirà, tota aquella por del no, l'has anat fent fora de les nostres vides dia rera dia, demostrant que tot té el seu temps, que tu tens el teu ritme i suplicant d'alguna manera que mai dubtem de tu.

M'agrada veure't a l'escola. Perquè tot i que els teus companys i tu us feu grans, tot i que ells aviat pensaran per si mateixos i algun dia tindran clar que amb tu tot és molt complicat, que no t'agrada el futbol, ni jugar al pilla pilla, ni tenir complicitats, malgrat tot, segueixes sent un més, encara esteu units, encara tenen ganes d'abraçar-te i riure i divertir-se amb tu. 

M'agrada escoltar a tothom dir que aprens molt, que treballes molt concentrat i amb ganes i m'agrada sobretot quan sé que et fas estimar, que t'estimen de manera autèntica, sense pensar-s'ho gaire. 

Són vuit anys ja Arnau. Vuit anys on tu ens has ensenyat molt més del que ningú ens podrà ensenyar mai. He après a lluitar amb i per tu, he après a mirar tot el que ens envolta amb ulls diferents, a trobar bellesa i curiositat en un entorn on ningú s'hi para a mirar. He après a no tenir por de ser amable i sincera, he après a estar orgullossísima de tu en tot moment. He après a deixar estar el ridícul tancat a casa, per sentir-me viva corrent amb tu, baixant per tobogans amb tu, saltant davant dels semàfors o inclús barallant-nos una mica enfadats quan tot enfadat t'has tirat a terra.

Ho ets tot per mi Arnau. I avui que comences un nou any, avui que ja ets una mica més gran, només desitjo que tot el camí que caminis el facis orgullós, que segueixis sense por a aprendre, que creixis donant-nos noves alegries i nous reptes. T'acompanyarem Arnau, t'ajudarem i el camí el farem junts, agafats de la mà, com sempre i per sempre". 



"No nos hemos dado cuenta. Con la locura de nuestra carrera particular, no lo hemos visto. Y eso que siempre estamos juntos, que siempre compartimos mesa, que cada día nos decimos buenos días y buenas noches, aunque hubo un tiempo que sólo lo soñaba para que tu voz era muda para las palabras. Has crecido Arnau. Te has hecho mayor delante de mis ojos. Hoy haces 8 años. Y yo me sorprendo pensando dónde están todos estos años, ¿qué queda de todo lo que hemos vivido. con cierta añoranza, miro muchas veces los álbumes de fotografías que desde que naciste hasta los cuatro años la abuela te hacía con toda la ilusión del mundo. y muchas veces sé seguro qué día y donde te hacer esta o esta fotografía. Y no lo puedo evitar, me saltan las lágrimas, porque quisiera volver a tenerte pequeño, disfrutar hacerte mucho más, dar más vidilla de la que te hemos dado ... Pero no puede ser. y en el fondo, mejor. Porque ahora que eres un niño grande y con voz compartimos momentos únicos. Me gusta tu sentido del humor, tan sencillo ya la vez tan ocurrente. Me gusta ver cómo por fin reconoces y sabes nombrar animales, comida o prendas. Me gusta comprobar que ese miedo que me persigue, ese miedo de no hará, no conseguirá, no dirá, toda aquella miedo del no, lo has ido haciendo fuera de nuestras vidas día tras día, demostrando que todo tiene su tiempo , que tú tienes tu ritmo y suplicante de alguna manera que nunca dudamos de ti.

Me gusta verte en la escuela. Porque aunque tus compañeros y tú os haga grandes, aunque ellos pronto pensarán por sí mismos y algún día tendrán claro que contigo todo es muy complicado, que no te gusta el fútbol, ​​ni jugar al pilla pilla, ni tener complicidades, a pesar de todo, sigues siendo uno más, aunque está unidos, todavía tienen ganas de abrazarte y reír y divertirse contigo.

Me gusta escuchar a todos decir que aprendes mucho, que trabajas muy concentrado y con ganas y me gusta sobre todo cuando sé que te haces querer, que te quieren de manera auténtica, sin pensarlo mucho.

Son ocho años ya Arnau. Ocho años donde tú nos has enseñado mucho más de lo que nadie nos podrá enseñar nunca. He aprendido a luchar con y por ti, he aprendido a mirar todo lo que nos rodea con ojos diferentes, a encontrar belleza y curiosidad en un entorno donde nadie se para a mirar. He aprendido a no tener miedo de ser amable y sincera, he aprendido a estar orgullossísima de ti en todo momento. He aprendido a dejar estar el ridículo encerrado en casa, para sentirme viva corriente contigo, bajando por toboganes contigo, saltando delante de los semáforos o incluso peleando un poco enfadados cuando todo enfadado te has tirado en el suelo.

Lo eres todo para mí Arnau. Y hoy que empiezas un nuevo año, hoy que ya eres un poco más grande, sólo deseo que todo el camino que andes lo hagas orgulloso, que sigas sin miedo a aprender, que crezcas dándonos nuevas alegrías y nuevos retos. Te acompañaremos Arnau, te ayudaremos y el camino lo haremos juntos, cogidos de la mano, como siempre y para siempre ".

No hay comentarios:

Publicar un comentario